ไม่อยากเป็นน้องขอเป็นคนรักได้ไหม (จบแล้ว)

“อันอยู่ไหน”

“ข้างนอกค่ะ ที่ระเบียงนี่”

พฤกษ์เดินตามเสียงไปที่ระเบียงด้านนอกทันที ตั้งใจจะดุที่เธอไม่เอ่ยตอบตอนที่เขาเรียกครั้งแรก แต่คำพูดเหล่านั้นติดอยู่ในลำคอเมื่อเท้าพ้นกรอบประตูระเบียง

บนระเบียงพื้นที่ประมาณสี่ตารางเมตร คนที่พฤกษ์ตามหานอนคว่ำหน้าอาบแดดเมืองไทยอย่างสบายใจบนซันเบดที่ระเบียง

อันนาในตอนนี้ให้คำนิยามของคำว่าอาบแดดได้อย่างดีเยี่ยม

บิกินี่ตัวจิ๋วที่ท่อนล่างโอบอุ้มบั้นท้ายรูปหัวใจเอาไว้ ส่วนท่อนบน สายเล็กๆ ที่แทบไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรเอาไว้ยังจะถูกปลดกองเอาไว้ข้างหน้าเนื้อนิ่มที่ถูกกดทับจนแบะออกมาให้ด้านข้างเล็กน้อยอีก

ผิวขาวของอันนาเปลี่ยนเป็นแดงระเรื่อเพราะความร้อนแรงของแดด เหงื่อเม็ดเล็กซึมจนชุ่มบนแผ่นหลังเปลือยเปล่า

“พี่พฤกษ์มาพอดี ทาครีมกันแดดที่หลังให้อันหน่อยสิคะ แดดเมืองไทยแรงจริงๆ นี่อันเพิ่งมานอนได้แป๊บเดียว เริ่มแสบหลังยิบๆ แล้วเนี่ย” คนตัวเล็กยื่นหลอดครีมกันแดดมาให้แล้วยังมีหน้ามาบ่นให้ฟังอีก

พฤกษ์เลียริมฝีปาก ลอบกลืนน้ำลาย พยายามท่องในใจว่าขันติ ขันติ

พอไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ คนที่นอนบนซันเบดก็ขยับยุกยิก อันนากำลังจะเอี้ยวตัวมาหา ยังไม่ทันได้อ้าปากพูด

ผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่เธอวางพาดเอาไว้ใกล้ๆ ก็ถูกเจ้าของบ้านฉวยมาคลุมตัวเธอเอาไว้แล้ว

“ทำอะไรอย่างนี้อันนา!”

อันนาปัดผ้าขนหนูที่คลุมหัวออก พอเธอขยับผ้าก็เลื่อนลงไปเผื่อให้เห็นไหล่เปลือยเปล่า หัวใจพฤกษ์แทบจะหยุด เขารีบเข้าไปรวบชายผ้าห่อตัวหญิงสาวเอาไว้อย่างรวดเร็ว

หนึ่งคนกึ่งเอนกึ่งนอนอยู่บนซันเบดในสภาพที่เรียกว่าแทบจะเปลือยเปล่า ส่วนอีกคนโน้มตัวใช้มือจับชายผ้าขนหนูห่อตัวคนเอาไว้แน่น ท่าทางคลายจะโอบกอด ใบหน้าทั้งสองห่างกันแค่คืบ

ดวงตาพฤกษ์เบิกกว้าง ระยะห่างแค่นี้ไม่มีทางปิดบังความร้อนแรงในนั้นได้ ในปากจู่ๆ ก็แห้งผากจนต้องใช้ลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างไม่รู้ตัว

อันนาลอบกัดกระพุ้งแก้มด้านในปากตัวเองแน่นเหมือนกัน เพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดยิ้มออกมา หัวใจเต้นรัวกระหน่ำอยู่ในอก

ซีนแบบนี้ ถ้าเป็นเหมือนในหนังอย่างน้อยเธอก็ควรจะได้จูบดูดดื่มจนลืมหายใจไปเลยใช่ไหมละ

****

****

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

และพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558